Element kelimesini ilk kez kullanan Aristo’dur. Kendinden önceki filozofların teorilerini genişleterek 4 elementi “sıcak”-”soğuk” ve “ıslak”-”kuru” olmak üzere iki setli karşıt niteliklerin birleşimi olarak açıklamıştır. Ve “Quintessence” yani 5 element ya da Ether’i de bu teorisine ekleyerek Batı Simyası ile Çin ve Hindistan gibi Doğu Simyasını birleştirmiştir.

Her elementin bu iki setli dört tanımdan kendine ait iki özelliği vardır:

Toprak, kuru ve soğuktur, Su, soğuk ve ıslaktır, Hava, ıslak ve sıcaktır, Ateş, sıcak ve kurudur.

Dört element kendi aralarında sıralı ve dairesel bir şekilde hareket eder. Bu hareket saat yönünde ya da saatin tam tersi yönünde olabilir. Saat yönündeki hareketin en güzel örneği mevsimlerdir: Su elementi hava elementine, yani kış mevsimi bahar mevsimine gebedir. Bahar yaza, yani hava elementi ateş elementine, yaz da sonbahara gebedir. Tıpkı ateş elementinin soğuyup Toprak elementine evrilmesi gibi. Ya da ömrümüzün “çocukluk, gençlik, yetişkinlik ve yaşlılık” evreleri gibi.

Saat yönünün tersine harekete simyada Ölüm Rotası denir. “Toprağın ölümü Ateş, Ateşin ölümü Hava, Havanın ölümü Su ve Suyun ölümü Topraktır.” Sıcak madde soğur, soğuk madde ısınır ya da ıslak madde kurur gibi. Aristo’nun bahsettiği bu döngü Simya’da Zıtlıklar Karesi olarak kendine yer bulur.